1 ay ago · psikologozgeakcay · 0 comments
Tükenmişlik Nedir?
Tükenmişlik…
Tükenmişlik nasıl bir şey? Şimdi gelin birlikte düşünelim… Bir gemi ya da sandala taşıyabileceği ağırlığın üstünde bir yük yüklerseniz yavaş yavaş su almaya başlar ve batar.. Eğer kurbağayı kaynar bir suyun içine atarsanız kurbağa zıplayıp o sudan çıkar. Ancak soğuk ya da ılık suya koyup suyun ısısını yavaşça artırırsanız kurbağa neler olduğunu fark edemez ve yavaşça kaynayıp ölür. Taşıyabileceğimiz sorumluluğun ya da duygusal yükün üzerine çıkarsak baş edemez, tükeniriz.. Bir anda tükenmez, bir anda çökmez.. Susar, susar, susar…İçimizde birikir, birikir, birikir… Batarız…
Sorumluluklarımız ya da duygusal yükümüz yavaşça artarsa ve kapasitemizi aşarsa, enerjimizi yavaş yavaş tüketir çöküp kalırız. Tükendim diyen insan çok önceden başlar bu hissi yaşamaya; ufak ufak, sinsi sinsi ilerler… Belki bir sabret, iki sabret, üç, dört… Sonrası işte bıkkınlık, vazgeçiş, bırakış.. Bardağı taşıran son damla misali hep son damlaya suçu atarız da o bardak dolana kadar neler olup bitti dönüp kolay kolay göremeyiz.
Taşıyabileceğimizden fazla olan her yük bize ağır gelir. Altında eziliriz. Yakınlarımızdan, sevdiklerimizden destek almak bizi en güzel ayakta tutacak dayanağımız olabilir. “Bu aralar kötü bir zaman geçiriyorum, kendimi iyi hissetmiyorum; desteğine ihtiyacım var.” demek utanılacak bir şey değil… Normalleştirelim. 🙏🏽